5/22/2007

Soepkiekens - arabs : 0-24

Ondanks onheilspellende berichten op de OK-Boys website -Als we de twee laatste matchen winnen zijn we zeker van de tweede plaats in de rangschikking en spelen we de barragematchen op 9 juni.- konden ook de arabs nog op de eervolle 2de plaats eindigen, na de ongenaakbare Killer Beasts. Het enige dat de roze brigade moest doen was een serieuze korf goals maken in de laatste 2 wedstrijden. Gissingen leerden ons dat we zeker 18 goals in te halen hadden, te beginnen tegen... 4 soepkiekens!

Ook de OK-Boys hadden onlangs het geluk tegen een speler minder te kunnen uithalen, het was aan ons om nog beter te doen. Zonder reservespeler begonnen Leek, Kris, Nilly, Brendan en Rupert met de belegering. De Kiekens konden het nog een tiental minuten belopen, maar vanaf dan begon het doelpunten te regenen. De ruststand was 0-9 denk ik, met nog een pak kansen die niet benut werden.
In de 2de helft was er voor enige en trouwe supportster Elien nog minder te beleven: de arabs bleven na elk doelpunt jagen op een volgend, emotie- en harteloos de tegenstander afmattend. In andere omstandigheden zouden we er een leuke pot van gemaakt hebben, of zelfs een man minder opgesteld hebben, maar onder dat roze uiterlijk schuilen natuurlijk wel genadeloos trotse macho's die zo hoog mogelijk in de ranking willen eindigen. Goals dus, en véél !

Ik herinner me enkele goed uitgespeelde aanvallen, met één-twee's tot in de goal, ik herinner me vele matige afstandschoten waar er toch enkele van binnengingen, ik herinner me saves van Leekes om de nul te houden én een prachtig poortje met doelpunt van mezelf.
De juiste verdeling van de doelpunten wisten we zelf niet meer, maar het kwam ongeveer hierop neer: Bren 4, Nilly 4, Kris 5 en Ruup 9.
De overige 2 blijven collectief bezit omdat niemand ze met zekerheid kon opeisen.

Met nog één wedstrijd te gaan staan de arabs nu plots 4 doelpunten vóór op de OK-Boys, die ook nog eens 2 uren voor ons de Holsbeekse zaal moeten betreden. Aanstaande vrijdag om 21u zullen we dus weten hoeveel goals we moeten maken tegen de ongure kroegtypes uit Egenhoven, en dan zijn we zeker van de tweede plaats in ons eerste arabs-seizoen...
Het zou een feestelijke afsluiter moeten worden, dus iedereen naar Holsbeek, enkel Goof heeft een goed excuus (nog net door de vingers te zien, toch een dikke proficiat).

5/09/2007

Arabs - El Salvascore

Wat een gedoe in de voorbereiding naar deze wedstrijd! In de kleedkamer kwamen we tot de vaststelling dat er niet genoeg truitjes waren voor 5 veldspelers, om nog maar te zwijgen over shorts. Omdat Gijs wat later was, viel hij door dat short-tekort op jammerlijke wijze af. Gelukkig had Jakob zelf een short bij zodat we toch met een reserve-arab aan de wedstrijd konden beginnen. Die reserve moest bij iedere wissel wel een bezweet t-shirt van een medemaat aantrekken. Bij deze trouwens nog eens een dankuwel aan de sympathiekste FROS-ref (ter wereld!) en de mannen van El Salvascore die geen enkel probleem maakten van deze omstandigheden (terwijl ze zelf geen wissel hadden). Heel wat anders dan de ref die ooit niet wou beginnen zolang er geen “1” op de rug van onze gelegenheidsdoelman stond. Anyway, de wedstrijd:

Een klungelachtig begin van de arabs dankzij Leekens en de voorzitter. Toch waren de betere kansen voor de arabs. Brendan kopt een bal tot bij Rupert. Een koud kunstje voor de topscoorarab. 1-0. Ook de volgende goal was eentje van Rupert maar die was lang niet zo opvallend als de 3-0. Die werd namelijk gescoord door niemand minder dan de voorzitter himself. De bal opgepikt op eigen helft en dan “op snelheid” langs een mannetje, gevolgd door een atoomschot van op afstand. De keeper stak zijn voet nog uit, maar geen enkele menselijke reactie was opgewassen tegen deze knaller (een verslag over jezelf maken is heel leuk).

De tweede helft was ietsje minder maar op geen enkel moment kwam de overwinning in gevaar tegen de goed meevoetballende El Salvascorianen. Leekens moest enkele keren plat op wat afstandsschoten, maar voor de rest was het vooral “arabs” wat de klok sloeg. Rupert en Brendan bezegelden het lot van El Salvascore dat op het eind na wat geharrewar nog kon tegenprikken. Einduitslag: 6-1.

De arabs blijven op eindronde-koers .

5/04/2007

Dorpskroeg - Arabs

Het zijn zo van die dagen dat je moet schrapen om aan 5 man te geraken voor een wedstrijdje. Maar uiteindelijk was het dan toch gelukt: Leekalicious, B-boy, Sean, Nilly en El Giso waren present. Onze missie was duidelijk voor deze wedstrijd tegen de Dorpskroeg uit Egenhoven: 11 keer scoren om gelijk te komen met de OK-boys qua doelsaldo.

Eerste opmerking: de mannen van Egenhoven spelen allesbehalve in Egenhoven, maar 10 kilometer verder via een hatelijke kronkelweg. Nu ja, geen probleem voor de immer tijdige Arabs.

De arabs zelf starten sterk en slaagden erin vaak leuke combinaties aan de dag te leggen zodat de eerste goals al snel vielen. De dorpskroeg slaagde er af en toe in om snedig uit te breken, maar de Arabs bleken keer op keer paraat.

In de tweede helft viel het heuglijke moment dat de 0-11 gescoord werd, en een zucht van verluchting ging door de zaal. Het werd nog 0-12, tot in de allerlaatste minuut, de Arabs een steekje lieten vallen, en de Dorpskroeg nog kon tegenscoren.

De Arabs waren niet malcontent gezien de situatie met z'n vijven, en we stonden weer op gelijke hoogte qua doelsaldo (een van de factoren waarmee rekening wordt gehouden bij gelijk aantal punten).

Groot was de ontgoocheling dan ook wanneer enkele dagen later we het nieuws vernamen dat de OK Boys hadden uitgehaald met 24-4...weeral op achtervolgen aangewezen. Maar we hebben een specifiek doel voor ogen, en dat is wel een uitdaging.

Volgende wedstrijd: Arabs - Salvascore, dat belooft pittig te worden !

5/01/2007

Rode Ster Vlierbeek - Arabs

Scoren is wat we de laatste wedstrijden nog moeten doen. Als we tweede willen worden (en zo een gunstige positie willen verwerven voor de eindronde) moet het doelpuntensaldo omhoog. In de heenmatch wonnen we al eens met 13-0 tegen RS Vlierbeek (onze hoogste score van het seizoen) en toen we hoorden dat de spelers van RSV bijna allemaal een namiddagwedstrijd in de benen hadden, leek niets ons in de weg te staan naar een monsterscore. Daarom werd voor de wedstrijd tegen RS Vlierbeek weinig over tactiek gesproken. Het opzet was om zeker met meer dan 10 doelpunten verschil te winnen. Na de eerste helft was dat doel al bijna bereikt, met een droge 9-0 score op het bord. Na de rust hoopten we dat aantal te verdubbelen, maar de organisatie werd een beetje uit het oog verloren. Het resultaat was een veel mindere helft waarin we nog amper vier keer wisten te scoren. Einduitslag 0-13 en geen enkele reden om te klagen, temeer omdat de jongens van RSV heel sportief bleven en daarenboven van nature de sympathie zelve zijn.

Doelpunten:
Assists: