In het kort, we waren fysiek onmachtig en vooral héél ongelukkig op bepaalde momenten. Zo schiet Rupert 5x op de paal en ook Brendan 2x en nog iemand, 'k weet het niet meer. Zo komt de tegenstander alweer gelukkig op voorsprong na een bizar (of ingestudeerd, je weet nooit) nummertje, een kaats via een rug en de bal pardoes in iemands voeten.
Op een bepaald ogenblik staan we al 3-1 achter, tegen het spel in, met enkel een strak schot van Kris dat niet tegen de paal vloog. We waren dus de betere ploeg, maar de Nova Stars bleven goed georganiseerd en compact spelen. Om zo'n ploeg te verslaan moeten we dus véééél meer bewegen, zelfs al hebben we een knieblessure (ja een excuus) of oranje schoenen.
Het werd 3-2 door een schot met links van Ruup, dan 4-2 via een gigantische dekkingsfout van de arbs, netjes afgewerkt wel van de mannen !
Met nog kleine 10 minuten te gaan waren we teruggekomen tot 4-4 dankzij een koele B-Boy op de tegenaanval, door de keeper zijn benen, en Rupert na een schitterende ééntijdsaanval met Kris als uiteindelijke aangever. Rustig bleven we op zoek naar de winnende treffer, maar zoals reeds gezegd, zonder het nodige (s)loopwerk. De verdediging kon aldus stand houden, en zelfs onverdiend winnen door een fantastische lobgoal van op de eigen helft, recht in de haak. Een Arabs-eindoffensief leverde geen goal meer op, al stond de paal dus wel een hele avond in de weg.
Nog even melden dat de Nova Stars een zeer vriendelijke en sportieve tegenstander was, een verademing in een land vol potige smurfen... Volgende afspraak thuis tegen Sportschuur Wilsele !
2/27/2007
2/12/2007
Sluizeke - arabs
Ook helden kunnen eens een mindere dag hebben.
Dat is het minste wat je kan zeggen van deze wedstrijd tegen Sluizeke, een verdienstelijke tegenstander, die vaak heel vlotte en snelle combinaties aan de dag legde. De arabs ten velde, nl, Leekens, Jakob, Gijs, Jente, Nilly en Brendan, ontbraken het niet aan inzet, maar wel aan organisatie.
Na het openen van de score door Nilly, begon echter de lijdensweg. Mak verdedigen, een matige Leekalicious (zelfs zonder handschoenen...) en een gebrek aan organisatie zorgden voor een achterstand van 3-1....iets wat de arabs zeker niet gewoon zijn.
We begonnen dan wat aggressiever te spelen met als gevolg dat de russtand bleef hangen op 3-3.
Na de rust slaagde geen van beide ploegen erin om het verschil te maken in de eerste minuten.
De man in het zwart daarentegen zou dan maar een hoofdrol beginnen op te eisen. Nadat de Arabs 4-5 scoorden kreeg Nicky na handspel de rode kaart voorgeschoteld...Arabs met vieren verder en penalty tegen. Nadat de 5-5 een feit was, begonnen de drie overgebleven veldspelers een ware veldslag, door krachtig spel slaagde Jente er na enkele strompelingen in de 5-6 op het bord te prikken een tweetal minuten voor het einde.
De avond was bijna toch geslaagd! De arabs veroverden de bal en begonnen een strak spelletje 'kutbal' te spelen met de tegenstander. Een tiental passen lang werd de bal buiten het bereik van de naarstig jagende Sluizenaars gehouden, tot Leekalicious eerder matig inspeelde en alle hens teruggeroepen werd ter verdediging.
Eén tegenstander verscheen alleen voor Leekalicious, en de keeper der Arabs pareerde deze bal zoals duizend maal ervoor door languit breed voor de bal te gaan liggen en de bal met de tip van de teen weg te tikken. Tot ieders verbazing echter weerklonk het fluitsignaal, en niet ter beëindiging van de wedstrijd...maar wel voor een overtreding binnen het strafschopgebied, met als resultaat: een tweede penalty. Ondanks heftig protest klonk de ref gedecideerd: "twee voeten vooruit!". Vrij onbegrijpelijk...gezien Leekalicious zelfs geen haar op het been van een sluizenaar geraakt heeft, wel de bal, én hij breed languit lag voor de speler...
Nu ja, een kort verhaal, nog korter verteld: penalty werd gescoord, arabs balen
Dat is het minste wat je kan zeggen van deze wedstrijd tegen Sluizeke, een verdienstelijke tegenstander, die vaak heel vlotte en snelle combinaties aan de dag legde. De arabs ten velde, nl, Leekens, Jakob, Gijs, Jente, Nilly en Brendan, ontbraken het niet aan inzet, maar wel aan organisatie.
Na het openen van de score door Nilly, begon echter de lijdensweg. Mak verdedigen, een matige Leekalicious (zelfs zonder handschoenen...) en een gebrek aan organisatie zorgden voor een achterstand van 3-1....iets wat de arabs zeker niet gewoon zijn.
We begonnen dan wat aggressiever te spelen met als gevolg dat de russtand bleef hangen op 3-3.
Na de rust slaagde geen van beide ploegen erin om het verschil te maken in de eerste minuten.
De man in het zwart daarentegen zou dan maar een hoofdrol beginnen op te eisen. Nadat de Arabs 4-5 scoorden kreeg Nicky na handspel de rode kaart voorgeschoteld...Arabs met vieren verder en penalty tegen. Nadat de 5-5 een feit was, begonnen de drie overgebleven veldspelers een ware veldslag, door krachtig spel slaagde Jente er na enkele strompelingen in de 5-6 op het bord te prikken een tweetal minuten voor het einde.
De avond was bijna toch geslaagd! De arabs veroverden de bal en begonnen een strak spelletje 'kutbal' te spelen met de tegenstander. Een tiental passen lang werd de bal buiten het bereik van de naarstig jagende Sluizenaars gehouden, tot Leekalicious eerder matig inspeelde en alle hens teruggeroepen werd ter verdediging.
Eén tegenstander verscheen alleen voor Leekalicious, en de keeper der Arabs pareerde deze bal zoals duizend maal ervoor door languit breed voor de bal te gaan liggen en de bal met de tip van de teen weg te tikken. Tot ieders verbazing echter weerklonk het fluitsignaal, en niet ter beëindiging van de wedstrijd...maar wel voor een overtreding binnen het strafschopgebied, met als resultaat: een tweede penalty. Ondanks heftig protest klonk de ref gedecideerd: "twee voeten vooruit!". Vrij onbegrijpelijk...gezien Leekalicious zelfs geen haar op het been van een sluizenaar geraakt heeft, wel de bal, én hij breed languit lag voor de speler...
Nu ja, een kort verhaal, nog korter verteld: penalty werd gescoord, arabs balen
arabs - Killer Beasts
Proloog:
Er was al enkele keren gepraat over onze heenmatch tegen de Killer Beasts: we waren nog niet goed op elkaar ingespeeld en speelden niet met onze meest ervaren ploeg, het 5-1 verlies was dus terecht te noemen. In de terugwedstrijd zouden de Killer Beasts de echte arabs leren kennen, zijnde Kris, Rupert, Jakob, Leekens,Willem en Blok-boy, want bijna al de anderen waren gaan skiën.
D-Day:
De eerste helft was van de arabs. De bal ging goed van voet tot voet en we konden al eens af en toe dreigen. De Killer Beasts lieten ons komen en kregen meteen de rekening gepresenteerd. Brendan legde af voor Rupert die mooi overhoeks binnenknalde. De Killer Beasts verlieten dan hun egelstelling een beetje (wij kropen achteruit?) en staken een paar keer hun neus aan het venster. Zonder veel erg, want de arabische organisatie zat goed in elkaar. En dan sloeg het noodlot toe. Een Killer Beast komt langs de linkerflank op tot aan de backlijn, snijdt even naar binnen en puntert de bal hard door de benen van Rupert en Leekens. Onverwacht, en op dat moment ook onverdiend. Even later kwam er dan toch een organisatorisch foutje aan de oppervlakte. Bij een vrije trap loopt Willem onaangekondigd uit de muur en kan de Killer Beast ongestoord aan de eerste paal binnentrappen. Twee prutsgoals: 1-2. Het betere spel bleef van de arabs komen en het was alleen dankzij een sterk spelende Keeper Beast dat de arabs niet terug in de wedstrijd kwamen. Rusten bij 1-2.
Der Untergang:
In de tweede helft speelden de Killer Beasts het slim en loerden op de counter. De arabs naar voor dus, waar ze op een stevig blok stootten. De organisatie langs onze kant was dan een beetje zoek en daar werd van geprofiteerd door de tegenstander. Alweer een punter die tussen de benen van Leekens ging. Het geluk was niet echt aan onze zijde. Door enkele superbe reddingen van de bezoekende doelman werden de arabs niet beloond voor hun inzet. Rupert verstuurde nog enkele raketten naar de winkelhaak, maar de keeper met het zotste kapsel uit reeks vier A had voor alles een oplossing. Ook de verdediging van de tegenstander wist goed hoe ze het spelletje moesten spelen. Op de nodige momenten werden de juiste (irritante) fouten gemaakt. Na de 1-5 kregen we dan een zéér lichte penalty, die door Rupert staalhard werd omgezet. Een eindoffensief leverde niets meer op, mede dankzij de man van de match: de Killer Beasts keeper, die zelfs met zijn wang doelpunten wist te verijdelen.
Epiloog:
Zoals gezegd was de heenmatch een verdiende zege voor de Killer Beasts. De terugwedstrijd was dat echter niet. Met een beetje meer geluk en een bezoekende keeper zonder superdag, had de eindscore er helemaal anders uitgezien. Praat na de vaak natuurlijk, want de drie punten gingen wel mee naar Killer Beastland.
Er was al enkele keren gepraat over onze heenmatch tegen de Killer Beasts: we waren nog niet goed op elkaar ingespeeld en speelden niet met onze meest ervaren ploeg, het 5-1 verlies was dus terecht te noemen. In de terugwedstrijd zouden de Killer Beasts de echte arabs leren kennen, zijnde Kris, Rupert, Jakob, Leekens,Willem en Blok-boy, want bijna al de anderen waren gaan skiën.
D-Day:
De eerste helft was van de arabs. De bal ging goed van voet tot voet en we konden al eens af en toe dreigen. De Killer Beasts lieten ons komen en kregen meteen de rekening gepresenteerd. Brendan legde af voor Rupert die mooi overhoeks binnenknalde. De Killer Beasts verlieten dan hun egelstelling een beetje (wij kropen achteruit?) en staken een paar keer hun neus aan het venster. Zonder veel erg, want de arabische organisatie zat goed in elkaar. En dan sloeg het noodlot toe. Een Killer Beast komt langs de linkerflank op tot aan de backlijn, snijdt even naar binnen en puntert de bal hard door de benen van Rupert en Leekens. Onverwacht, en op dat moment ook onverdiend. Even later kwam er dan toch een organisatorisch foutje aan de oppervlakte. Bij een vrije trap loopt Willem onaangekondigd uit de muur en kan de Killer Beast ongestoord aan de eerste paal binnentrappen. Twee prutsgoals: 1-2. Het betere spel bleef van de arabs komen en het was alleen dankzij een sterk spelende Keeper Beast dat de arabs niet terug in de wedstrijd kwamen. Rusten bij 1-2.
Der Untergang:
In de tweede helft speelden de Killer Beasts het slim en loerden op de counter. De arabs naar voor dus, waar ze op een stevig blok stootten. De organisatie langs onze kant was dan een beetje zoek en daar werd van geprofiteerd door de tegenstander. Alweer een punter die tussen de benen van Leekens ging. Het geluk was niet echt aan onze zijde. Door enkele superbe reddingen van de bezoekende doelman werden de arabs niet beloond voor hun inzet. Rupert verstuurde nog enkele raketten naar de winkelhaak, maar de keeper met het zotste kapsel uit reeks vier A had voor alles een oplossing. Ook de verdediging van de tegenstander wist goed hoe ze het spelletje moesten spelen. Op de nodige momenten werden de juiste (irritante) fouten gemaakt. Na de 1-5 kregen we dan een zéér lichte penalty, die door Rupert staalhard werd omgezet. Een eindoffensief leverde niets meer op, mede dankzij de man van de match: de Killer Beasts keeper, die zelfs met zijn wang doelpunten wist te verijdelen.
Epiloog:
Zoals gezegd was de heenmatch een verdiende zege voor de Killer Beasts. De terugwedstrijd was dat echter niet. Met een beetje meer geluk en een bezoekende keeper zonder superdag, had de eindscore er helemaal anders uitgezien. Praat na de vaak natuurlijk, want de drie punten gingen wel mee naar Killer Beastland.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
