Campina '06 - Arabs 2-4

arabs: Rupert, Nicky, Brendan, Igor, Gijs, Kris
supporters: Ellen



Ons aller arabs stonden voor een zware taak. Nadat de onvermoeibare Jente en bikkelaar Willem hadden afgezegd, kondigde ook onze rots in de branding Leekens aan dat hij deze wedstrijd tegen Campina ’06 niet onder ons zou zijn. Geen gejammer echter, toen de zieke Gijs ondanks zijn koorts mee naar het front trok en vrijwilliger Rupert opstond om de eerste helft tussen de doelpalen te staan. En wat een rare eerste helft zou dat worden …

We begonnen vrij voorzichtig aan die eerste helft en tastten wat af welk vlees er in de spreekwoordelijke kuip zat. Na de studieronde begonnen “de rozen” dan langzaamaan wat meer druk te zetten op de helft van de tegenpartij. Toch was het (het wordt een traditie) die tegenpartij die de eerste goal op een counter binnenknalde. Een mooi diagonaal schot ging, ondanks de snoekenduik van Ruup, via de verste paal binnen. Geen getalm echter, de arabs trokken met de beste bedoelingen weer op kruistocht. Toch duurde het tot de twintigste minuut tot Brendan via een prachtige assist van Kris de bal op sublieme wijze via de verste paal binnentrapte. In die eerste helft waren er trouwens ook nog enkele gevaarlijke afstandsschoten van Kris en Igor te melden, die ofwel door de keeper, ofwel door de paal uit de netten gehouden werden. Gelegenheidsrots Rupert kreeg nog een pluim toen hij een doorgebroken Campina’er met een weergaloze tackle van de bal beroofde. Respect.



Met Rupert in het veld en Nilly in de goal (bedankt voor de hulp bij het nummertje trekken Tristan, die pint krijg je later nog!) gingen de arabs weer vol overgave op zoek naar hun tweede doelpunt. Toen Brendan ineens een goddelijke ingeving kreeg en een man of drie voorbij liep, hobbelde zijn schot (?) op een bizarre manier binnen. Jammer genoeg had hij het zelf niet eens gezien. Schattig, dat wel …Na het moment van Brendan kwam dan het moment van Igor. Mister C werd aangespeeld voor “den backeree” van de tegenstrever en deed dan iets dat iedereen van verbazing deed verstommen. Igor nam de bal aan, deed een gekruiste overstap (zíjn woorden, niet de mijne!), nam de bal met links mee en knalde hem dan ook nog eens droogweg met links in de korte hoek. Nilly ríep het, Ruup bekéék het, Igor dééd het.En het “Moment Igwaar” was nog niet voorbij. Bij een volgende actie speelde hij Rupert vrij, die van dichtbij de bal tussen de keeper zijn benen geduwd kreeg. Ondertussen bewees Nilly dat Leekens een concurrent heeft in de goal, toen hij het schot op een teruggelegde hoekschop op miraculeuze wijze uit zijn kot hield. Nilly ‘REFLEX’ Sulmon, u bent bij deze nogmaals bedankt! Ook Gijs bleek vrijdag een scherp oog te hebben. Toen Rupert hem héél alleen voor de goal zette, liet hij even zien hoe hij op secure wijze de paal kan vinden. Mooi statement Gijs, maar volgende keer toch maar gewoon binnenleggen, die bal.Na deze hoogstandjes hadden de Arabieren de wedstrijd al bij al goed onder controle, met een tegenstander die vooral op de counter nog enkele keren tegenprikte. En één keer was het nog raak toen Rupert op een diepe bal héél hard op Nilly riep, maar jammer genoeg nét iets minder hard achter de bal liep. De Campina-man kon rustig breed leggen op een teamgenoot, die zelfs geblinddoekt en met één been op z’n rug gebonden, de bal had kunnen binnenduwen. Na de wedstrijd vertrouwde Nilly me in vertrouwen toe dat hij dacht dat Rupert het niet zou kunnen verkroppen, moest hij wél de nul gehouden hebben, en Rupert niet. Maak je geen zorgen Nilly, je bekentenis blijft tussen ons.

Al bij al had de score iets ruimer kunnen zijn maar het was een vlotte zege tegen een overigens zéér sympathieke tegenstrever. Jammer dat we niet naar jullie stamcafé konden komen mannen, maar onze honger was te groot.
De honger naar een volgende overwinning, of wat dacht je?