Killer Beasts - arabs 5-1

Arabs: Peter, Jente, Kris, Gijs, Rupert, Willem, Nicky en Brendan
Supporters: Ellen, Daphné, Caroline

“Zorgen dat we nie opnieuw achterkomen zoals tegen de OK Boys I en Campina ‘06,” zeiden we aan het begin van de wedstrijd. Dat was een goeie drie minuten voordat we met 2-0 achterstonden. De eerste goal was het resultaat van slapjes verdedigen, waar een Killer een Arab voorbij wandelde, en de tweede eigenlijk óók, omdat een Beast zomaar door het midden mocht oprukken en binnenknallen. Een excuus dat we kunnen inroepen is dat we geen tijd hadden om op te warmen. Maar dan moeten we ook eerlijk zijn en toegeven dat de tegenstander dat ook niet kon. Als we stellen dat we matig startten, dan is dat een behoorlijk understatement. Anyway, na wat gesukkel en gepruts kwamen we toch beter in de wedstrijd en zette Brendan Kris mooi alleen voor de keeper. Jammer genoeg zal onze Letchkov nooit het Torinstict van zijn Bulgaarse look-a-like evenaren. Met ander woorden, de keeper had geen enkele moeite met het schot. Brendan, de beste Arab op het veld, besloot het dan maar eens zelf te proberen. Hij fakete een pass naar rechts, sleepte de bal mee naar links, passeerde twee Killer Beasts op snelheid en puntte de bal staalhard voorbij de voor de rest goed keepende doelman van de KB’s.

Tijdens de rust werd er unaniem besloten om niet als een kieken zonder kop op de 2-2 te gaan jagen. Het begin van die tweede helft was dan ook gelijkopgaand met enkele schoten uit de tweede arabslijn die jammer genoeg niet gevaarlijk genoeg waren om de keeper in verlegenheid te brengen. We besloten dan maar om onszelf belachelijk te maken... Brendan zag bij een hoekschop Jente helemaal vrij staan, maar besefte dat hij een kleine inschattingsfout maakte toen de bal onderschept werd en onze rots Leekens kansloos bleek bij de tegenstoot. Bij een 3-1 stand was het natuurlijk alle hens aan dek en bewezen we dat we nog niet helemaal op elkaar ingespeeld zijn, iets wat bij de tegenstrever duidelijk wél het geval is. De rozigen gingen daarna met de moed der wanhoop op zoek naar de aansluitingstreffer. Nicky (net voorlangs) en Rupert (tweemaal knappe redding van de Killerkeeper) kwamen nog het dichtst bij, maar de arabs werden koud op de counter gepakt. De 4-1 en de 5-1 waren misschien een beetje overdreven, maar op de overwinning van de Killer Beast valt eigenlijk niets te zeggen, behalve dat ze verdiend was.