Proloog:
Er was al enkele keren gepraat over onze heenmatch tegen de Killer Beasts: we waren nog niet goed op elkaar ingespeeld en speelden niet met onze meest ervaren ploeg, het 5-1 verlies was dus terecht te noemen. In de terugwedstrijd zouden de Killer Beasts de echte arabs leren kennen, zijnde Kris, Rupert, Jakob, Leekens,Willem en Blok-boy, want bijna al de anderen waren gaan skiën.
D-Day:
De eerste helft was van de arabs. De bal ging goed van voet tot voet en we konden al eens af en toe dreigen. De Killer Beasts lieten ons komen en kregen meteen de rekening gepresenteerd. Brendan legde af voor Rupert die mooi overhoeks binnenknalde. De Killer Beasts verlieten dan hun egelstelling een beetje (wij kropen achteruit?) en staken een paar keer hun neus aan het venster. Zonder veel erg, want de arabische organisatie zat goed in elkaar. En dan sloeg het noodlot toe. Een Killer Beast komt langs de linkerflank op tot aan de backlijn, snijdt even naar binnen en puntert de bal hard door de benen van Rupert en Leekens. Onverwacht, en op dat moment ook onverdiend. Even later kwam er dan toch een organisatorisch foutje aan de oppervlakte. Bij een vrije trap loopt Willem onaangekondigd uit de muur en kan de Killer Beast ongestoord aan de eerste paal binnentrappen. Twee prutsgoals: 1-2. Het betere spel bleef van de arabs komen en het was alleen dankzij een sterk spelende Keeper Beast dat de arabs niet terug in de wedstrijd kwamen. Rusten bij 1-2.
Der Untergang:
In de tweede helft speelden de Killer Beasts het slim en loerden op de counter. De arabs naar voor dus, waar ze op een stevig blok stootten. De organisatie langs onze kant was dan een beetje zoek en daar werd van geprofiteerd door de tegenstander. Alweer een punter die tussen de benen van Leekens ging. Het geluk was niet echt aan onze zijde. Door enkele superbe reddingen van de bezoekende doelman werden de arabs niet beloond voor hun inzet. Rupert verstuurde nog enkele raketten naar de winkelhaak, maar de keeper met het zotste kapsel uit reeks vier A had voor alles een oplossing. Ook de verdediging van de tegenstander wist goed hoe ze het spelletje moesten spelen. Op de nodige momenten werden de juiste (irritante) fouten gemaakt. Na de 1-5 kregen we dan een zéér lichte penalty, die door Rupert staalhard werd omgezet. Een eindoffensief leverde niets meer op, mede dankzij de man van de match: de Killer Beasts keeper, die zelfs met zijn wang doelpunten wist te verijdelen.
Epiloog:
Zoals gezegd was de heenmatch een verdiende zege voor de Killer Beasts. De terugwedstrijd was dat echter niet. Met een beetje meer geluk en een bezoekende keeper zonder superdag, had de eindscore er helemaal anders uitgezien. Praat na de vaak natuurlijk, want de drie punten gingen wel mee naar Killer Beastland.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten